deszcz wiosenny  

o szyby deszcz dzwoni w parapet kołacze 

w dżdżystą noc kwietniową dusza moja płacze 

pełno w niej goryczy , smutku , samotności 

tęsknoty za domem, pragnienia, miłości 

w ciemną noc wiosenną deszcz o szyby dzwoni 

wspominam te chwile com w młodości trwonił 

ten czas zmarnowany w hulaszczym zapędzie 

rozmyślam wciąż o tym co jest i co będzie 

o szyby deszcz dzwoni wciąż spać mi nie daje 

los na krótko rzucił mnie gdzieś w obce kraje 

na krótko lecz dla mnie rozstanie się dłuży 

czekam powitania gdy wrócę z podróży 

gdy już deszcz majowy o szyby zadzwoni 

my tak blisko siebie by czasu nie trwonić 

spleciemy swe ciała w uścisku miłości 

a deszcz niechaj dzwoni tych chwil nam zazdrości