rano

zawiozę jej zupy

jak zwykle zapyta

jesteś

odpowiem jestem

od kilkunastu lat

jak pomost łączący

jaskrawy rytm ulicy

z ciszą codziennej krzątaniny

niewiele zostało już słów

choć cóż znaczy wiele

wracam z nią w przeszłość

w jej czas

wspomnienia

jutro

może przypomni sobie

coś nowego