Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
wiersz o tym Tekst 2 z 2 ze zbioru: wszystko jest jedno
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2016-07-14 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1447 |
tu nie ma żadnych podtekstów - tylko to co widać
brak wzbierający w pokolorowanych ścianach
czekasz jak dziecko
wypatrujesz jak dziecko
a myślisz - czas
jest niezrównoważonym władcą świata -
jak ktoś kto przebył każdy jego neuron
możliwe że żyliśmy wcześniej
gdzieś w głowach to do nas wraca
- znasz tę siłę która przemyca przez próżnię organy roślin
i tę która może je pochłonąć na zawsze
nowe teksty
oceny: bezbłędne / bardzo dobre
Serdecznie :)))
oceny: bezbłędne / bardzo dobre
oceny: bezbłędne / znakomite
"tu nie ma żadnych podtekstów - tylko to, co widać"
(patrz 1. wers)
A co widać?
"brak wzbierający w pokolorowanych ścianach"
(odpowiednio wers 2.)
WIDAĆ DOJMUJĄCY BRAK. To o tym jest wiersz.
A na finał czytamy:
"znasz tę siłę, która przemyca przez próżnię organy roślin
i tę, która może je pochłonąć na zawsze"
Każdego roku wczesną wiosną gołym okiem widzimy jak z próżni (z niczego) wyrastają rośliny, by zimą z pola widzenia naszych oczu definitywnie zniknęły.
Czym jest ten z wiersza brak? Próżnią? Niezgodą człowieka na przemijanie?
Piękna liryka filozoficzna