Zimny dotyk szklanki

w upalny dzień środowy,

splata  dwoje ust.

Warkoczem wije się

uczucie,jak wąż niecierpiący Adamów.

Gdzie sercem dotyk pali

i słońce jest zbyt daleko,

aby wiatr zasycił głód

niedopitej ekstazy.

Kropla rosy spaja krew,

rozsypując płatki róży wokół.

A wbite kolce w ciało

koją inny ból.

Moja wina-szepcze cisza.

Pragnienie ust-kolorem

czerwonej  szminki.