Można być biednym

(co człowieka nawet uwzniośla)

i można być podwójnie biednym –

bo dlaczego by nie jeśli biedny czuje się

taki biedny (jakim w gruncie rzeczy

przez to poczucie dopiero jest).

Ale można też być podwójnie biednym

kiedy człowiek jest z kimś od kogo

nie może się uwolnić a się uwalnia –

myślałby ktoś że nadaremnie

bo nie odpuszczając komuś i sobie

a pogrążając się tylko w biedzie.

Ale człowiek pogrąża się jeszcze

bardziej kiedy się nie uwalnia

kiedy już nie ma nadziei i chęci

kiedy się godzi z tym z czym

nie powinien się godzić (bo nie

godzi się godzić z diabelstwem).