Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2017-05-19 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1968 |
Pod Ustką na brzegach
A morze śpiewa we mnie,
a ja śpiewam w duszy,
z morzem i wzdłuż morza
brzegu. I się nie gniewam,
nawet gdy mnie zmoże
tak, że ledwo się
już ruszam. Wtedy
siadam na kalimacie i co widzę,
co słyszę, co czuję... Choć
małą cząstkę z tego, zapisuję.
Czasem Jego słowa, poprzez fal
łomot i grzmoty się przebijają.
Wiersze, nogami wychodzone.
Sercem wyczute. Oczyma wypatrzone.
Najprostsze.
A chochlik jakiś, jakiś... Jeszcze nie wiem.
Dobry, czy zły. Podpowiada mi puentę,
niczym chwyt reklamowy. (Co reklama
ma wspólnego z poezją, ktoś się może oburzy?)
Trudno, ale jak trza, to trza...
Niech teraz będzie reklama!
Chcesz pokonać pustkę?
Wybierz się nad morze, w okolice Ustki!
lub
Najlepszy na pustkę - wyjazd do Ustki!
Chcesz wrócić do domu odnowiony?
Wybierz na urlop - Ustki i jej okolic, strony!
Przepraszam, gdyby coś nie tak, z mej strony...
Taki ten świat dziś pokręcony,
że nigdy nie wiadomo,
co, gdzie, zapiszczy...
oceny: bardzo dobre / bardzo dobre
Czuję, jakby nie góry, nie jeziora, nawet nie szacowne zabytki, ale morze, to jest żywioł, który najsilniej do mnie przemawia.
Idę brzegiem morza /w okolicach Ustki/; woda szumi, mewa leci, bryza wieje... Jak miło. Kiedy się tylko zmęczę, siadam sobie wygodniutko na karimacie.
Mewa leci, woda szumi, bryza wieje
et cetera, et cetera
jak to nad Bałtykiem
własnego patentu
przecinkoza
dorzyna ten "wiersz" po całości
(patrz tekst i tytuły)
Mają jedną piękną stronę:
Że się je wyrzuca,
Stoisz, leżysz czy też kucasz
;(
;(
potoczne
/tutaj tytułowe/
wyrażenie przyimkowe
POD Ustką
/lecz NA brzegach??/
z automatu sugeruje jakieś w domyśle
jaskinie?
kopalnie?
złoża?
p o d Ustką
/CHOCIAŻ POD - TO JEDNAK... NA/
ale o tym /w tekście/ cicho-sza