słowa sie powtarzają, a wszelka zbieżność przypadkowa.zresztą słowa...a przecież nawet figury służą temu by je powielać.czyjekolwiek by były.dziękuje za tak miłe słowa.pozdrowaiam

Mam bardzo mieszane uczucia. Bo nie toleruję jakiegokolwiek mieszania poezji w sprawy polityki, a tak właśnie odbieram pierwsza strofę. Jednak ostatnie siedem wersów jest hm zastanawiające i bardzo ciekawe. Zresztą większość Twoich wierszy, z jakimi miałam okazję się zapoznać, maja ten specyficzny schizoidalny klimat. Dodatkowo używasz wymagającego słownictwa - początkowo to drażni, przynajmniej mnie, bo zawsze, gdy widzę trudne słowa w poezji mam wrażenie, że ktoś stara się wyjść tutaj na inteligenta :) jednak czasem to pasuje, a u Ciebie nie jest tak bardzo rażące. Zmierzając ku konkluzji - sama nie wiem, co mam myśleć. Ciekawe metafory i prezydent nie mają się ku sobie :) jednak z przyjemnością przeczytam jakiś Twój tekst bez politycznych naleciałości.

polityki u mnie dużo-apolitycznej ;) polityki...myślę,że teamty społeczno - polityczne też powinny znaleść oddźwięk....pozdrawiam :)

Pewnie masz rację. Jednak ja nawet, gdy widzę politykę we wiadomościach, to mam dreszcze obrzydzenia :) a jeśli już tematy społeczne mają znaleźć się w poezji, to niedosłownie, bo wtedy polityka wchłania poezję jako środek przekazu :) pozdrawiam O.