- Nie chodź do lasu, kleszcze atakują!

- Jak jasny skurwysyn, żebyś wiedział.

- Nie ująłbym tego tak obrazowo jak ty, ale to niezaprzeczalny fakt. Na łąkach też atakuje jakieś robactwo.

- Słyszałam jak się darła Ozga na Freda, wrócił z grzybów cały w kleszczach. Skurwysynu! - krzyczała, gdzieś łaził po haszczach?

- Dużo tych synów?

- O, tak! Skurwysyn za skurwysynem leciał, jasne skurwysyny też.

- Widać grzybów nie nawiózł?

- Kleszczy w każdym bądź razie. Krzyczała, żeby wypierdalał z mieszkania na klatkę.

- A nie „do klatki”?

- Na klatkę wszyscy mówią, może w twojej klatce jest inaczej, ale u nas się mówi: „wypierdalaj na klatkę”.

- Chyba, że siedzi się w klatce.

- Jej mąż to kawał łajzy. Czasem się uwali najebany na schodach i gnije godzinami. Klatkę obrzyga, przejść nie można.

- Zwierzęta go nie ruszają?

- Jakie, kurwa, zwierzęta? Na klatce?

- W klatce. W waszym zoo.

- Co ty pierdolisz, Mariusz? Ogarnij się.

- Dla mnie już za późno.

- No fakt, Fred z ciebie.

- Coraz mi smutniej. Polska zapuszczona.

- No, tak. Przez ćwierć wieku był nierząd, to czego chcieć? Wszystko padło, tylko banki i media zagraniczne nas grabią i ogłupiają do reszty.

- I kleszcze. Jakieś problemy z wypłatą kontrybucji od Niemiec. Folksdojcze dotychczas się nie upominali.

- Tyle lat minęło od wojny i żaden folksdojcz się nie upomniał i wyrządzili.

- No, tak. Dopiero teraz porządki robią. Wszystko trzeba wymienić. Wiesz, że nawet publiczność w teatrach trzeba wymienić? Stara się nie nadaje. Nie wystarczy dyrektora, aktorów, ani dramaturgów wypierdolić.

- Normalnych ludzi trzeba będzie wozić autobusami, przecież nikt nie będzie się na własną rękę tłukł do teatru, a sztuka musi być.

- Kleszcze można by zwieźć do tych teatrów.

- O! Byłoby zajebiście!

- Niech nie łażą po tych lasach i straszą kobiety, dzieci i Fredów.

- Skurwysyny.

- Uwolnić lasy!

- Niech zapierdalają do Niemiec!

- Gdzie?

- Za żubrem!