*****

zgasłymi oczami

wpatrywał się w stronę którą miał w pamięci

nie budził już pożądania ani nie wzbudzał śmiechu

nie rozpoznawał twarzy

kontemplował prawdę myśląc o ciele kobiety

po raz pierwszy nie jak o grzechu

nie troszczył się o namiętność

ani o rozkosz

nie żył naprawdę

w chwili kiedy  dusza go opuściła

poczuł czemu

zrozumiał że

nigdy nie pasowała do niego

nawet się nie pożegnała

a przecież zawsze byli jednym i tym samym

kołysała biodrami pełna wdzięku i niedosytu

poszła w stronę namiętności bez niego

on kontemplował swój żal po stronie niebytu

Elżbieta Walczak tomik Tak ma na imię miłość