Ciemne podniebienie ma twoja poezja, trzeba ją sobie dozować. Dziś, a i owszem...

to jest mi miło dziękuję

Podoba mi się ta swoboda w Twoim stylu z jaką piszesz.To niewątpliwie smutny obraz nakreślony,jakby stanu ducha przeżywającego kryzys:)

Czerwcowina (vide nagłówek) na Bukowinie to inny /nasz tani, polski/ wariant tzw. wód w Baden-Baden, gdzie bezproduktywnie koisz skołatane nerwy,

łykasz pastylki

/a one - ciebie/

bo w cudzej przestrzeni
można zatracić się tylko
w kroplach porannej rosy

(patrz finalne wersy)

To na co nam ten cały tak nam obcy wódstok?

Iluzja, że gdzieś het! daleko-daleko za 7. górą, 9. rzeką /POZA TOBĄ/ są jakieś W-py Szczęśliwe, znamionuje wyobraźnię, wyniesioną z piaskownicy

"Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma" śpiewa Ela Dębska i trójka jej współgrajków. Poczucie, że jesteś u siebie, rodzi się nie na zewnątrz, w jakimś Dublinie, na połoninie, w kinie w Lublinie, w czerwcowinie... a w twojej skołatanej głowinie.