- Otwórz, Marian, te drugie wiśniówkę, to pogadamy o polityce.

- Czekaj, Józef, dopiero grzać zaczyna.

- No, to póki nie obalem drugiej butelki, będziem gadać o pogodzie.

- Dobra, Józef.

- No, już, Marian? Możem zaczynać?

- Ano możem, już mnie dobrze, ale będziem popijać trzecią wiśnióweczkę podczas polityki.

- Dobra, Marian. To zaczynaj!

- Nie jest dobrze, Józef!

- A z czym nie jest?

- Z różnymi rzeczami.

- A na przykład?

- Za słabo rozliczają, Józef.

- A jak powinni?

- Szubienica w rozliczeniu, Józef.

- A co jeszcze nie jest dobrze?

- Z puszczą jest źle.

- Że ją wycinają?

- Nie, że jej jeszcze nie wycięli i tera będą płacić po sto tysięcy europejskich rublów za każdy dzień zwłoki.

- A jak wytną?

- To lotnisko zrobią, Józef. Samoloty nie będą zahaczać skrzydłami o brzozy, świerki i dęby.

- Racja, Marian. Porosły do samego nieba.

- Sto lat przeszło nikt się tym nie interesował, dopiero po zamachu przez brzozę się wzięli.

- I Tuska, Marian. Tyle wiśniówki wypilim i jeszcze żeś nic nie powiedział na rudego?

- Tera powiem.

- No i co, przytkało cię?

- Czekaj, liczę ile ukradł.

- I co, Marian?

- Ni Chuja się nie mogę doliczyć, Józef. W każdym razie zostawił Polskie w ruinie.

- Ale od razu się podnieślim, jak wyjechał do Brukseli, nie?

- Ba, a jak? Za gardło cały naród dusił.

- Ściskał chyba?

- Putina, Józef. Na tle zamachu oba się ściskali.

- I co, Marian?

- Komisje powinni powołać i obydwu rozliczyć, Józef.

- Marian, czwarte butelke otwierasz?

- Jak obalem, to sami pójdziem ich rozliczać, Józef.