Tekst 6 z 7 ze zbioru: Miasto adoptowane
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2018-01-12 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1553 |

kamieniczki które tu stoją od ponad stu lat
myślą że my tylko przemkniemy przez miasto
zatrzymani na chwilę w mglistym krajobrazie
rozpłyniemy się w czasie jak słowa na wietrze
a nam kolejny dzień składa propozycje
by zapisać rytm kroków na starym chodniku
słońce o świcie proponuje świeżość dnia
bezwstydnie każe jeszcze żyć nadzieją
że zostawimy tu na zawsze swoje ślady
mimo siwiejących włosów
będziemy trwać w biegu
aż skłonimy dzieci
by sięgały po wyblakłe fotografie
na których przed starymi domami
stoimy wiecznie młodzi








oceny: bezbłędne / znakomite
Tylko na obrazku jesteśmy wiecznie młodzi - zwłaszcza w tle Wiecznego Miasta.
Ps. Damaszek - ten od diabła na daszku - jest jedynym takim miastem na świecie, w którym od 5 tys. lat NIEPRZERWANIE żyją jego mieszkańcy - Damaskowiańczycy.