Tekst 113 z 203 ze zbioru: Ojczyste kwiaty
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2018-04-11 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 2257 |

Moc wiary
Wiaro!
Ty znasz istniejącą niemoc,
Więc wzmocnij swoją wszechmocą
Niech więcej nie panuje przemoc
Stoczmy bitwę z niecną nocą
Niechże wszystkie chwyty życia
Wzbudzą się jak grajka dusza
Myto zbierając dla wsparcia
Do krzywego kapelusza
Wiaro!
Bądź naszą metamorfozą
W ostatnim akordzie życia
Z kokonu wskrzeszoną muzą
Zagraj na skrzydłach wyklucia
W przesłodkie preludium słońca
I na skrzydłach upojenia
Nieś na złote wyspy wieńca
W wolny firmament zbawienia







