Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
Zrzędzenie losu Tekst 43 z 81 ze zbioru: Zrzędzian
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2018-04-12 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1524 |
Żyję w stadnym świecie wron
a za towarzyszy mam kruki
Kruk co prawda krukowi niczego nie wyłupi
ale gdzie jest powiedziane
że nie może nasobaczyć pod ogon?
Wrony ptaszydła przebrzydłej urody
najlepiej kraczą na postronnych drzewach
gdzie mogą skrzeczeć ile dusza zapragnie
dopóki nikt im nie strzeli w dziób
Tak i ze mną
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
Kim jest ten żyjący w stadzie liryczny "ja" pośród tych wszystkich obrzydłych ptaszydeł-wron i kruków, obranych sobie za towarzyszy?
Białym krukiem? Jeśli tak, nie dziwmy się zrzędzeniu jego losu