żyjemy w  dziwnym mieście. tutaj z wyrazów

kamień, znamię, taniej

da się zbudować mur, albo pojazd

(opisz wrażenia z jazdy

gdy wrócisz do domu

albo roztrzaskaj się, próbując wykrzyczeć)

mój kochany powoduje, że rodzą się świty i wieczory

pomiędzy którymi nigdy nie ma dnia

(piękne wynaturzenie!)

potem spaja  je z czarnymi ptaszyskami

bije w nich gęsta krew. pełna ziemi

bzdura, powiesz. a jednak ktoś

kto poczuł w dłoniach choć drobinkę światła

potrafi przebaczyć stojąc nad grobem

(spoczywa w nim tymczasowy bóg

przegrał z cieniem w karty, za karę

musiał się usunąć, albo sklecić inny świat)

ulepionym ze słów

w ranie, dla niej, powstanie

Florian Konrad, Ukochana

2018