są we mnie  

mali i ze złymi błyskami w oczach  

wyrastają z nabytej w szkole wiedzy  

mitów, pierwszokomunijnych garniturków  

przeklęci pożeracze powietrza  

cienie na widokówce wysłanej z kraju  

do którego nie chciało mi się jechać  

ich imiona ciężko wymówić  

zaczynają się od spacji  

dalej - spółgłoski szczelinowe, fragmenty sylab  

zresztą - komu to potrzebne  

lepiej nie znać do końca  

albo pominąć milczeniem  

niedługo pójdą sobie  

(precz - chcę wyszeptać)  

w rozpadlinie zakwitnie piach  

pozbieraj wyschnięte na wiór, kruche rośliny  

- i do pieca