Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
nieuchronnie | Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2015-07-23 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 2372 |
zapatrzona w ciebie rozkochana w słowach
uniosłam się lekko niczym ptak w przestworza
zachłysnęłam pięknem podniebnego świata
wolna i szczęśliwa bo jak one latam
znużona przysiadłam na przyjaznej chmurze
rozśpiewana z wiatrem chciałam płynąć dłużej
w hamaku utkanym ze złotych promieni
usypiałam czujność że nic się nie zmieni
opadałam wolno z wieczornymi mgłami
przesłaniając wszystko co pomiędzy nami
spowszedniało niebo i tęczowe mosty
a wspólne tęsknoty gdzieś w niepamięć poszły
zawsze ciepłym słońcem już się nie zachwycasz
teraz kochasz gwiazdy i cykle księżyca
daremne wołanie echem noc odbija
zasypiam samotnie zbyt szybko niczyja
wypatrujesz szczęścia tak bardzo wysoko
w miejscach niedosięgłych bielutkim obłokom
zawsze coś się kończy a nowe zaczyna
na ziemię powróci zwyczajna dziewczyna
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Janku, jak mam rozumieć Twoje słowa? O jaką piosenkę chodzi? Proszę jeśli zaczynasz myśl, dokończ, ponieważ wydaje mi się , że masz na myśli plagiat. Czy się mylę ?
Uważam, że to dobrze, że się wykłócano pod Twoim wierszem o przecinki. Mnie też zawsze wytykają błędy interpunkcyjne, ale uważam, że to dobrze bo:
1. Znaczy, że ludzie czytają uważnie,
2. Dowiaduję się, gdzie popełniam błędy.
Pozdrawiam.
Może nie jest to trend, ale ucieczka przed interpunkcyjnymi męczybułami :) Poezja, to przede wszystkim wrażliwość i melodyka. Jeśli ktoś ma z tym kłopoty szuka, drogowych znaków.