Kołysanka dla lata

Śpij, przejrzałe lato,

przytul się do szyby.

Twój policzek rumiany

niech będzie na niby.

Już jesteś odległe,

w podróż odprawione.

Pociąg twój wyruszył

w nieznajomą stronę.

Mrok, kołysząc twe ciepło

kół pędzących stukotem,

odprowadzi cię tam

i przywiedzie z powrotem.

Śpij, lato zmęczone,

przez zimę, przez wiosnę.

Kiedy wreszcie się wyśpisz,

wróć do nas na radosne.