Krwawa sygnatura. Sekret Caravaggia na Malcie
tak dużo
nocne łowy Tekst 27 z 41 ze zbioru: O małym człowieczku
| Autor | |
| Gatunek | obyczajowe |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2018-10-20 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1868 |
jestem
ponoć prostą konsekwencją istnienia materii
co się w niej porobiło? – nie wiem
skąd głupie myśli przeplatane snem i w ostatnim dnie
gdzie diabły i ludzie skruszeni
cierpieli
bo chcieli mieć inne dno
takie piękne z hurysami w seraju
i co?
spotkali się wśród rozstań rozstajów
zostań
głupio bo tylko głupi może o to prosić
i wnosi
daruj
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
Nie filozofuję, nie kombinuję i nie wyważam otwartych drzwi.
Nie oceniam i nie grzebię palcem w tyłku poezji.
Jestem - czuję - myślę - piszę.
Dzięks.
oceny: bezbłędne / znakomite
Pierdu, pierdu i do przodu.
Takie czasy.
Piękny i koniec, a jak się Tobie nie podoba, to se weź skasuj :P ;-)
Jak zaczniesz (co raczej niemożliwe) pisać
wiersze... mówione, w stylu książki telefonicznej, albo kucharskiej, to inaczej pogadamy :D
Pozdrówki, ciśnieniowcu jeden :)