Wszyscy trąbią o zwycięstwie, gdy tymczasem „łaska wyborców na czymś pstrym się porusza” i gra sprawiedliwie na nosie a to totalsom, a to dobrozmianowcom, a to rydzykowym, a to niezdecydowanym etc. etc.

Prawda jest jednak taka:

a) nie udało się rządzącym zarekomendować swoimi twarzami tych, których „teren”, zwłaszcza „ich” , rodzimy teren doskonale zna, więc sceptyczni wyborcy kitu nie przełknęli, pomimo otrzymywanych od dobrego wujka, dóbr, w kwotach 500+ lub 300,00 PLN. Ludzie są przekorni, w związku z czym niechętnie podmieniają starą – nazywaną samorządnością - sitwę na nową republikę, która i tak prędzej czy później stanie się kolejną nową sitwą.

Nie należy również zapominać, że ratuszo-magistraty z podległymi im samorządowymi jednostkami są największymi pracodawcami dla wszelkiej maści biuralistów, dlatego kto głupi skazywać się na utratę stałej roboty? Gdybym była w sytuacji tychże, to uczyniłabym podobnie.

b) Ale, ale: kodziarskiej opozycji także politykierstwo przemknęło obok partyjnego nosa, bowiem rekomendowani pupile o skrajnie wykrystalizowanych quasi politycznych poglądach, teraz zaprezentowani  jako ci  „niezależni”, dzięki czemu zostały utrzymane betony w rozmaitych aglomeracjach, gdyż byłoby naprawdę dziwne, by się – na razie – nie utrzymały.

c) Niemniej: przez gumofilce wyparowały totalnym mandaty [pewnie zastrajkowały kalkulatory lub prowincjonalnym prymitywom popsuł się wzrok?] Istna niewdzięczność za tyle dobra! Jak chociażby za TVN, „Fakt” , beciarnie, „Biedronki” oraz im podobne (nie)zbywalne korzyści.

Totalsi nakopali do szmat pisiorom, pisuary otrąbiają – w przeliczeniu na ilość zdobytych mandatów – triumf, wyborcy kręcą szyjami, publicyści serwują „dobre rady dla gromady”… Oczywiście – na przyszłość.

Wracam jednak do tytułu wątku, w którym pojawiły się zwłoki przejechanej przez osobiście prowadzone auto, piastującego urząd prezydenta magistra historii niejakiego „bula”, ciężarnej i kulawej mniszki.

Nie zdarzyłby się wtedy ów widowiskowy cud, gdyby nie pewien Pan Muzyk, który… Tak, który...

Opatrzność lubi sprawiać niespodzianki.