spijam namiętność  

wtedy zawsze gdy  

rozchylasz usta 

mienisz czerwienią

falbanki delikatne koronki kwiecia 

oplatają mur domu liście bluszczu

ciepło ciała się ociera

o koniuszki palców 

napięty od napięcia zawsze przed 

na luz przyjdzie czas

a zatem 

chodź do mnie  

po pokoju nie kręć się jak za miastem karuzela

z tęsknoty umieram nalegam

gotowa dojrzała jak morela 

wycisnę wszystkie soki 

dam z siebie wszystko  

bądź przy mnie blisko

boskie stworzenie opalone 

ciała splecione w uniesieniu 

tylko metr nad ziemią

odprężony jak zerwana struna

ciężko oddechem splecione w prześcieradłach nocy 

tylko mgły od dymu pod sufitem

o niczym już nie myślę  

kocham cię