Głos brzmi proroczo nad wzburzonym morzem

pozostałą częścią globu też.

Wszystkie mitologiczne potwory

są udaną kopią rzeczywistości.

Może tylko abrakadabra.

Jak też pozostałe postacie

są równie tragiczne z

nieograniczoną możliwością.

Ileż mamy dziś Falstaffatów.

Niedogodności dnia dzisiejszego

nie ukrywają pozbawienia najbardziej

palących pragnień.

Nie zakłucą w ułożeniu z bezkształtnych liter

kubistyczny obraz, a może coś więcej.

Tak, oto asystuję pochlebstwa dla siebie.

Niosę nagą piękność.

Rozpowiadam wszystkim, że jestem poetą.

w cydzysłowie powiem :  naiwnym

Dziś moje pismo płynie

co chwila odrywa się od kartki

drga, to znów płynie

zatrzymuje się, krzyczy.

Zupełnie nieświadome kim jest

pozbawione indywidalnego żaru.

Jest niewolnikiem faceta z zarostem tygodniowym

licznymi tatuażami,

Na przedramieniu znaczek szczepionki

przeciw ospie.

To moje pismo

Pozwala popychać w przepaść

brnąć w kłamstwach.

Idealną milość.

Wierzyć w sprawiedliwość

żyć w świecie pogodnego fałszu.

Ileż prawdy jest w poezji ?

Nie odpluwaj pestek słonecznikowych na wprost.

Świat naprawdę obdarzony jest duszą.