Świetny tytuł poetyckiego zbioru, znakomita metaforyka, doskonały temat wiersza (patrz wszystkie nagłówki).

Co to blasfemia? W tłumaczeniu na nasze to profanacja, bluźnierstwo, szarganie świętości.

A kto to sobowtór? To nie cyborg - to żywy, czujący klon mojego "ja". Dzieło Stwórcy.

Język, jakiego używamy, jest narzędziem stwórczym. Wystarczy coś nazwać /słowem/ - i to coś, zgodnie z Biblijną maksymą, natychmiast staje się ciałem.

Mam czworo rąk
/kiedy/ ktoś mnie spoliczkuje
przynajmniej /będzie czym policzek oddać/

(patrz 2. strofa)

W formule weneckiego karnawału, gdzie odwieczne sacrum miesza się z profanum - sztandarowy przykład literackiej blasfemii

Witam.Dziękuję za komentarz oraz ocenę.Choć w pierwszym zdaniu wyczuwam podświadomie jakiś podstęp.Swoisty test na lizusa :) - Czy po takim komentarzu będzie tym razem piał z zachwytu nad moim każdym punktem widzenia czy nie? MY ANSWER READS - NO Mrs.Pienkowska :).Do zobaczenia.

Ludzi postrzegamy wyłącznie przez pryzmat własnej osobowości. Pijak w każdym widzi pijaka, dziwkarz - dziwkarza, lizus - lizusa, heros - herosa, porządny człowiek - porządnego człowieka.

Trzeba zjeść beczkę soli, żeby wiedzieć qui pro quo... a i to jak Sokrates na łożu swojej śmierci tyle, okazuje się, wiesz, że nic nie wiesz.

Etykietowanie ludzi, ich segregowanie i szufladkowanie - to bardzo niechrześcijańska postawa. Na całym świecie Kościół ludzi jednoczy - nie dzieli

Dla tych, co nie znają źródeł cytatu

"Człowiek - to brzmi dumnie!"

(patrz tatuaż na pośladkach)

- to hasło z dramatu Maksyma Gorkiego pt. "Na dnie". Warto sięgnąć po tę lekturę /kto ma dostęp, to po filmową adaptację tej sztuki/, żeby zrozumieć kontekst.

W centrum humanistycznego świata jest człowiek. Plastycznym wyrazem tej myśli jest człowiek witruwiański Leonardo da Vinci