jeszcze wczoraj

nie wiedziałam jak kruche jest życie

nie ceniłam go

nie dbałam

dziś drżę walczę z myślami

strach

chwyta w objęcia teraźniejszość

obleka kirem jutro

jak tysiące miliony marzę

o końcu koszmaru

wzywam Boga

boję się zasnąć

co przyniesie kolejny dzień

wybawienie czy cierpienie

a może apokalipsę