Kosmiczne jajo

Tak widzimy naszą planetę rodzinną   

Jak kosmiczne jajko w gwiezdnej szacie    

W genomie genów kryje się wieczny sekret   

Uskuteczniany na firmamencie  

Planetę otacza kokon Van Allena

Jak skorupka chroni  od niebycia

W tej konstrukcji istota ma wolną przestrzeń

Do wędrówki w rozwój swego życia

Potem pragnie manewrem przebić otoczkę

Zaspokoić wizję kosmologa   

A tam widnieje ogromna Wolna Przestrzeń

Zaglądająca w okienko Boga