ciągnie czas łańcuchy jak kody DNA 

zwinięte w kłębki nerwów 

byłem tu tysiąc lat temu 

żyje we mnie obcy duch 

wszystkie wojny 

niepokoje w sercu ból ściska 

czasami we śnie widzę oczy 

napełnione  strachem 

w ręku z mieczem z napisem pokój 

w dłoniach wrogów krew 

mrocznych tajemnic nierozwiązanych 

kłamstwem karmiony jadłem 

piłem nienawiść w kielichach z czaszek 

pamiętam twoje usta słodkie 

brakło czasu by kochać 

walka o wolność chłonie jak mchy 

odbudowałem dom 

chwile spokoju by razem 

stworzyć ciepło rodzinnych wspomnień 

wychować kilka pociech 

wojny mają swoje strony 

walczymy przeważnie o pokój 

bogaci się kraj który wygrywa 

dziś lud mój przegrał