Kiedy dnia ubywa, liście w kolor, 

metamorfoza, przemiana. 

te kolorowe, który właśnie tańczą, 

pożegnały rodzime kochana. 

Jakże krótki taniec ich, 

które wiatr wciąż strąca, 

były zielone, straciły ją, 

ponieważ za mało słońca. 

A drzewa patrzą i nic nie poradzą 

że ich sukienki uboższe, 

garderoba kurczy się i kurczy 

zielone były, najsłodsze. 

Ale to nic, kiedy zima minie, 

ubiorą nowe sukienki, 

i zaszumią całym lasem tym. 

jakie to mają wdzięki.