To chyba wiersz wolny.
Nie uzależniajmy wszystkiego od pogody.

- w porządku, ale nie ma takiego wyboru publikacji biały/ wolny - więc wybrałem dostępną formę

Pomysł dobry.

- według mojego rozeznania (widzimisię?) - tekścik ten można byłoby zakwalifikować również jako TANKA (haiku)

Rzeczywiście.Liczba sylab się zgadza.I kompozycja też.
Niestety nie znam się na tej formie wiersza,więc się nie wypowiem.To moja ogólna ocena.

- ja sam z kolei mniej/więcej wiem co nieco o literaturze haiku, no ale .. wiedzieć a wczuć się w atmosferę japońskiej klasyki, by móc tworzyć teksty - no, to już zupełnie co innego.

Krótka forma nie oznacza haiku. Haiku to maksimum treści, przy minimum przekazu. Tutaj, ta mamłazyna, opowiada o jakimś stanie duchowym, co nie przystoi mistrzowi haiku. Powiedzmy, że zmierza to w stronę haiku. Ponieważ jestem kimś, kto lubi haiku, nie oceniam. Bo musiałbym użyć bladych znaków. Bez urazy, Po prostu, czytałem wiele haiku.

- rozumiem i nie zamierzam w dyskusji podważać oceny tego tutaj, mojego tekstu. Po prostu napisałem jedynie coś w metrum 5 7 5 ... 7 7 - i to byłoby na tyle

No cóż. To wyczerpuje dyskusję.

Gdybyś jednak chciał napisać haiku, to spróbuj się nie skupiać na metrum, tylko na esencji.

Wali lodem niewątpliwie...

arcydzielo - wista, wio - łatwo powiedzieć - chcieć to nie znaczy móc

Pandemia - jak zimna jej skóra która okrywa prawdę.

Nie urodziłem się w Japonii. O haiku dowiedziałem się od Miłosza. Czesław Miłosz był znawcą haiku.

- no, nie powiedziałbym, że jestem zachwycony Twoim tekstem - haiku to obraz ujęty z rzeczywistości, niedopuszczalne są metafory (przynajmniej w klasycznym)

Rok za rokiem
Ja w masce małpy. Prawdziwa małpa.

Dama Sono - Jo

chciałbym zobaczyć zapis oryginalny zacytowanego przez Ciebie tekstu

Wejdź na - Czesław Miłosz, haiku. Zjedź w dół, gdzieś tam jest.

Przepraszam. To Basho.

szukałem - oryginału nie znalazłem, natomiast Miłosz przeważnie tłumaczył z angielskiego, to tak jakby Kaszub tłumaczył z gwary góralskiej na literacki język polski - wychodzi Radio Erewań w czystej postaci

Jeśli chcesz podważyć tłumaczenie Miłosza, to proszę bardzo.

Znalazł bym Ci oryginał, ale nie wiem czy dasz radę przeczytać.

No cóż, Twoje uszczypliwości świadczą o Tobie samym bardziej, niż o mnie. Wspomnę tylko, że tłumaczenia Miłosza nie tylko przeniosły literaturę haiku na ziemie polskie (w czym niewątpliwa zasługa), ale i narobiły wiele szkody przez zatracenie (via język angielski) klimatu oryginalnych zapisów. Dziękuję za dyskusję - może się kiedyś jeszcze spotkamy - nie jestem bowiem znowu tak nieświadomym literatury haiku, jak Ci się może wydawać.