Nie zdążyłem Cię poznać.

Odszedłeś zanim przyszedłem.

Syna wiodłeś za rękę

Córeczkę niosłeś w plecaku

Zbiegu z płonącej ziemi.

Żona zamarzła za frontem.

Wiodłeś życie uczciwe

W spokojnym zakątku kraju,

Gdzie wkrótce wiatr miał przywiać

Dymy Golgoty narodów.

Gdy dzieci były już w świecie.

Ty w pracy w dobrach kościelnych.

Syn w czerwonym więzieniu,

Nie mógł przyjechać na pogrzeb.

Pamiętam w Święto Zmarłych

Wieńce z bibuły na grobach.

Ksiądz obiecał, że zawsze

Miejsce dla Ciebie tu będzie.

Twoja wnuczka ma wnuki

A Twoje dzieci odeszły.

I ksiądz proboszcz też nie ten.

Przybyłem, grobu już nie ma.

Marmurowe pałace.

Nikt z nas nie dopilnował,

Ciężko przyznać.  Nie zdążyłem.