Tekst 29 z 68 ze zbioru: Na drogę życia
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2022-03-25 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 839 |
W moim życiu był strach
A na strach to tylko odwaga
Tak się dzieje w człowieku
Chyba dla równowagi
Ale strach odbiera myślenie
Wrzuca w wir emocji
Wyolbrzymia i przejaskrawia
Zniekształca obraz i ludzi
Tak rodzi się gniew
I czujność nocą
Napięta cięciwa
Przygotowana na wroga
Jakbym niósł echo wojny
Dorobek nieszczęść mej ziemi
Przygotowany do ucieczki
Czujny
Po latach przycichły
Przebyte ogniste purpury
Lech teraz już wiem
Nie były takie złe
oceny: bezbłędne / znakomite
(patrz tekst i tytuły)
ma wielkie oczy Prosiaczka i mały rozumek Puchatka. Pisał już o tym 100 lat temu /dla dzieci/ brytyjski matematyk i pisarz Alan A. Milne (1882 - 1956).
NIE BOIMY SIĘ NICZEGO. 75% naszych obaw, lęków, trosk i strachów n i g d y się w naszym prywatnym życiu nie materializuje
Ogniste purpury
Lecz teraz wiem
Nie były złe
(patrz wnioski końcowe)
Strach na wróble stoi
I się jego boisz -
Boisz się wszystkiego!
Jaki zysk nasz z tego?
Ogniste purpury w głowie
Wojenne purpury łopoczące na wietrze
Idące leśnym duktem
Wyczekujące w bramie
Najeżone i wyczekujące
- złe
- a może dobre