na drzewach bez liści które pieścił wiatr 

za oknem szaro deszcz okulary szklane 

w sercu żal ściska zimne moje dłonie 

na stole z miodem herbata wystygła 

wypiję potem ze smakiem słodkości 

to wszystko co mam na dzisiejszy 

poranek skąpany w tajemnicy mgieł 

chodzę po pokoju obcy niż zwykle 

nadchodzą noce i dnie smutne jak sen 

na jawie nie jest dobrze wbijają szpilki 

ci z telewizora pompują nienawiść 

serce nie trawi zła dość nieprawdziwych prawd 

tylko smutne liście opadły porwał wiatr 

spojrzenia lata pięknych chwil 

teraz uspokajam siebie spaceruję 

alejami parku alejami gwiazd