zamknięta w mojej głowie 

nie uciekniesz nie wyfruniesz 

z ptakami na zimę z wiosną powrócisz 

nie uciekniesz z serca w noc bezwietrzną 

zatrzymam cię do końca 

zatrzymam cię do śmierci 

gdzieś głęboko w środku 

szkoda że bez siebie 

świat bez kolorów i barw 

bez ciepła dłoni 

wierzę w miłość 

wierzę telepatycznie 

spotykamy się ponad dachem świata 

życie człowieka bywa przewrotne 

patrzę w dal zazdrośnie 

czuję zapach ciał sierpień bezlitosny 

smaga deszczem 

muzyka oszukała  

wierzyłem w nas czas podzielił 

na dwa wolne ciała wolne żarty 

świat uparty w szklanej kuli 

szczęściem że poznałem ciebie