Zagościła pani Zima

swoim puchem białym

Przykryła sosny i świerki

pomalowała okna mrozem

I nawet księżyc w nowiu

przygląda się zdziwiony

Z dalekiego nieboskłonu

Światu zbyt małemu

Gwiazdy mrugają i nikną

w zadumaniu nad losem

Zerkając na zegar

utkany z ludzkich radości

W kominie tli się ogień

zimnym płomieniem serca

Pamiętnikiem pisanym

kartkami w kalendarzu

Skrzą  magiczne święta

Mikołaj mknie na saniach

pospiesznie ze swoim

miłosnym Ho-Ho-Ho