Królowa, mistrz, czy zwykły człowiek?
Coś tu się nie zgadza, że o malowanych witrażach nie wspomnę.

A miłość jest z nich największa...
Tak, tak...

Podziwiam Pochwalam Pozdrawiam

Świetny wiersz!

Dziękuję Wam za komentarze. Do luftikus: cóż Ci się nie zgadza? Przecież człowiek jest wyrażeniem bezpłciowym...może człowiek być mężczyzną, może być kobietą...Nie rozumiem, czego nie rozumiesz.
Uważam też, że Twoja ocena jest mocno zaniżona. Gdzie popełniłam błędy językowe? Szanuję to zdanie innych, ale rozsądne zdanie. Pozdrawiam.

Powiedziałbym, że „Człowiek“ nie jest bezpłciowy, tylko płciowo nieokreślony.
Ale nie o płeć człowieka mi chodziło, tylko o jego zwykłość. Bycie królową, mistrzem czy niewolnikiem, wykracza poza tę zwykłość. A witraże to jednak nie obrazy na szkle (malarka bezbarwnych witraży).
Może twoim błędem było tylko wybranie złego gatunku, bo twój tekst został zadeklarowany jako proza poetycka. I nawet Janko nie potrzeba, żeby zobaczyć, że się coś z interpunkcją nie zgadza.

Pozdrawiam

Mam jeszcze jedno pytanie. Czy uważasz, że rozsądne jest zdanie, że twój tekst jest znakomity?

Chyba tak myślisz, bo nie protestujesz mimo trzech takich ocen.
;)

Plastycznie z pewnością masz pewne ograniczenia. Witraże mało tego, że mogą byc malowane to nawet wyklejane. Dzieci takie prace wykonują już od podstawówki :) Odrobina wyobraźni i można wszystko.

I tutaj nie ma zdania, że tekst jest znakomity :) Jest jedynie ocena wystawiona przez poprzednie osoby :)

Mam zastrzeżenia, co do Twojej oceny dotyczącej poprawności językowej.

Sformułowanie „roządne zdanie“ przejąłem od ciebie, na moje nieszczęście.
Szkoda, że pisząc swój tekst, nie wykazałaś się podobną przebiegłością.

Nigdy nie wyklejałem witraży, ale mogę żyć z takim ograniczeniem plastycznym.
Muszę przyznać, że moja wiedza na temat sztuki nie pochodzi od dzieci.

:) Pozdrawiam Cię serdecznie.

Dziękuję za wszystkie komentarze.
Piotr? Dawno Cię nie widziałam. Gdzie się ukrywasz?

Dziękuję dziewczyny.

Piotrze, twoje zdanie na mój temat jest mi całkowicie obojętne.

Oceniałeś wiersz czy prozę poetycką?
Jeśli uważasz, że "wiersz" jest dobry,
to dlaczego oceniasz go jako znakomity?

Czytam teksty, zanim je ocenię,
czytam ze zrozumieniem,
również komentarze,
tobie też to radzę, to nie boli.

Filozoficzny bełkot zapisany niezbyt ładnie.
Pozdrawiam.

Mogłabym się pod tym podpisać, obiema rękami. Bardzo dobry wiersz.

Wiersz jest dedykowanym jakiemuś męskiemu "ty", trójwymiarowym autoportretem /konkretnej z duszy i z ciała/ żywej kobiety-poetki i malarki bezbarwnych witraży

- i wyrażenie "bezbarwne witraże" nie jest purnonsensem /bezbarwny to także nijaki, pozbawiony wyrazu/

dla ciebie mogę być kimś z małym IQ
/zwykłą głupią blondynką/
substytutem poety lub grafomanem

(patrz stosowne frazy)

bo to nie ja decyduję o tym, co widzisz i ile oleju masz w swojej głowie

/podobnie jak ty/ noszę przy sobie oświadczenie woli

co oznacza, że NIE MOŻESZ traktować mnie jak krzesło, i/więc w świetle prawa naturalnego /boskiego/ z takim, owakim czy innym jeszcze ilorazem inteligencji zawsze jesteśmy sobie r ó w n i.

Jeżeli to kwestionujesz, już przegrałeś/przegrałaś.

Kochaj bliźniego swego jak siebie samego.

(vide finał)

Dlaczego wiedza to jeszcze nie wszystko?

(patrz nagłówek)

Bo żeby kochać bliźniego, nie wystarczy tylko olej w głowie i IQ. Do tego potrzeba - bagatelka! - inteligencji emocjonalnej