Tekst 42 z 127 ze zbioru: Promyk świtu
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2024-11-22 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 329 |

Ucho igielne
W początku czasów słoń mógł przejść przez ucho igielne
Wędrując czuliśmy, wzrost do rozmiaru giganta
A ucho igielne stawało się coraz mniejsze
I znikało gdzieś w oddali za wirem błotniska
Wywar z grzechu i piaski pustynne złączone w nurt
Spojrzenia zawężają fatamorgany cienie
Dzisiaj nawet nitkę przewlec przez ucho igielne
Nastręcza nam ogromny trud, pojawia się drżenie








- jak powszechnie wiadomo -
NIE JEST wielbłądem
??