zapada zmrok 

za oknem pada deszcz 

szybko idą przechodnie 

kładą cienie w światłach latarni 

patrzymy sobie w oczy 

herbata stygnie 

ciągnie się czas 

piękne włosy cała ty 

zanurzone myśli po pas 

milcząc mówimy więcej 

ślini się wokół świat 

stworzeni z jednej gliny 

dotykam dłoni 

ciepły puch 

zamykam oczy płynę do ciebie 

w końcu coś mówisz 

nie wiem 

mamy wolną chwilę dla siebie 

ciepła obojętna herbata 

płynie w dół na dnie esencja 

pobudza wyobraźnię i kreatywność 

wolni od klasycznych kłamstw 

bez żadnych zakazów ani półprawd 

małe ziarenka smaku