Tekst 114 z 114 ze zbioru: Promyk świtu
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2025-09-06 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 37 |

Matka Boża Pocieszenia
W Matczynym wzroku lśni ciche zaufanie,
Pogodna twarz, łzy ociera z troską.
„Zróbcie wszystko”, tak oznajmiła zadanie,
Syn Jej cud uczynił mocą boską .
Posłuszni Jemu, w wierze trwajmy chóralnie,
Bo w sercu Matki znajdziemy wsparcie.
Gdy zawiłość duszę szczelnie już otuli,
W Niej odnajdziesz zbawienne oparcie.
Jej wstawiennictwo moc cudowną posiada,
Kojący balsam na życia rany.
Z ufnością wołajmy w trudnych dniach: Maryjo!
Ona wyprosi łaskę u swego Syna.
Więc sercem czystym, pełnym pokory,
Trwajmy ochoczo w Jej opiekuńczych ramionach.