Kochanie jak prędko mijały godziny  

kiedyśmy we dwoje spacerem olśnieni  

smakowali skórą to przepyszne słońce  

wśród konarów dębów soczystej zieleni  

mkną barwne motyle etiudami uczuć  

co w kielichach kwiatów znajdując zapachy  

tak blisko nam do nas i już tak daleko  

do tanga spacerów pomiędzy drzewami  

śpiewały nam ptaki chowając się w drzewach  

ramiona stokrotek tańczyły z trawami  

skrywałam zalotnie przed tobą swe oczy  

choć ciągle byliśmy dla siebie ci sami  

przechadzam się dzisiaj dębową aleją  

w poświacie księżyca jest szarzej inaczej  

czy może tu drzemie w tych zachodach słońca  

najdroższa twa dusza samotna jak ja dziś