W loży którego progu nikt

nie odważył się przekroczyć

zasiadł najwyższy

zmęczonym wzrokiem

patrzy

od zarania widzi wszystko

rzeki krwi

wojenne ścieżki rozpaczy

odpowiedz proszę bo wątpię w twoje istnienie zapisane w tomach

istniejesz

pytam

bo unikasz w potrzebie

od wieków ten sam wzrok i kamienny wyraz twarzy

patrzysz