Najwięcej filozofów to ja znam, ale po opłotkach, niestety nie przykładałem się do lektur, że tak powiem - koniecznych, a zarazem nadobowiązkowych, tzn. częściej coś zaczynałem czytać, z czymś obcować, niż to kończyłem i wyciągałem z tego (czego się dowiedziałem) wnioski. Ale nie wiem, czy tylko dlatego mam to, co mam, czyli nic do stracenia, oczywiście poza duszą (żeby tak jeszcze czystą). :)

Dawno już temu wspomniałam któremu, w miejscu innym, a niedalekim stąd, że On filozofem jest dla wielu, a kryguje się w poezji, jak poeta przecie.

Pozdrawiam.