Bardzo ciekawie, z przymrużeniem oka, napisałeś o istotnych problemach ludzkiej egzystencji.

Janko, odebrałeś właściwie przesłanie. Mniemam, że właściwie zrozumiałeś "Człowiek z mniemaniem".

Pewnie ideał też się zdarza,
jednak wyłącznie na obrazach.
Wisi na ścianie piękny i gładki,
nie uskutecznisz z nim nawet gadki.

:)

Kto lubi, niech w obrazie
ideału poszukuje.
Wolę nawet z bruzdami,
gdy bliską duszę poczuję.

Przypadkiem trafiłem na ten mój stary utwór. W jednym miejscu rytm mi nie gra.
Teraz zmieniłbym na:
"na czas w nim drążyć własny ryt".

Zaglądnąłem, wróciłem do tego starego utworu. I znowu mi się nie spodobał. Poprawiam zwłaszcza trzecią strofę oraz minimalnie czwartą. Chyba brzmi lepiej...:

Nie widzi, jak ślepy, tego,
iż życie nie wstrzyma biegu.
Kto chce utrzymać jego rytm,
nie z ideału rzeźbi byt.

Inaczej w leciech, na starość,
z żalem wspomni doskonałość.
Tę, do której ciągle dążył.
Bez skutku. A żyć nie zdążył.