w kałużach wymieszane spojrzenia

z solą i kawałkami szkła

posczepiane ciszą chmury

bez umiaru sycą się światłem

deszcz wypełnia szczeliny

zlizuje mrok

myśli mówią przez sen

zobacz

kot stał się całkiem biały

z nadejściem świtu

konfabuluję przeznaczenie

podszyte wiatrem zdobią dłonie

cienie kapryśnych chwil

liście ukołysane szelestem