Nocą na ciemnym firmamencie

Przemierzam wszechświat niczym kometa

Warkocz składając niebu w prezencie

Piękny , powabny niczym kobieta

Gdzieś w czerni nieba zawieszone

Mijam planety w gwiazd poświacie.

Krzyżem Południa rozmodlone

Na Stwórcy haftowanej szacie.

Wiatrem słonecznym w kosmos niesiony

Zmierzam ku kresom Nieskończoności

Może tam jesteś gdzie Bóg wcielony

Mieszkasz w astralnym Świecie Miłości.

W ciemnym bezkresie Twej gwiazdy szukam

Gdzieś tam migoce złotem na niebie

Chociaż wciąż błądzę nie tracę ducha

Wierzę że kiedyś odnajdę Ciebie