dotknęłam chwili

miedzy szkarłatem liści

a szarością omdlałych

od mrozu traw

nie tętni życiem

trwa w stężałej ciszy

mami sennym mirażem

przypomina kres miłości

gdy serce zaczyna stygnąć

szepty namiętności odchodzą w cień

a dłonie nie szukają już dłoni

coś się kończy

coś zaczyna

tylko ogołocone serce

skute samotnością jak lodem

tak tęskni