w ciszy czytam niewypowiedziane słowa

co tkwią w zawiasach drzwi

i klamce oszalałej z tęsknoty za dłonią

w tej ciszy odbija się echem od ścian

zbyt białych

śpiew tkaczy nocnych

wijących swe nici dbale

pod sufitami

w granicach kaloryferów

w rękawach płaszczy ukurzonych szaf