Anioły już wiedzą

Lecz milczą uparcie

Czwórka ich czuwa

Pod obwisłym niebem

W rozdętych policzkach

Noszą Armagedon

Na palcach chodzą

Oświetlone stale

Bunt mają już za sobą

I nie tęsknią wcale

Rozmowy i spojrzenia

ukryły przed światem

O nas już wiedzą

Prawie wszystko

Kiedy zgaśnie słońce

Zaczną widowisko

Od spojrzenia w oczy

I od wyjaśnienia

Dlaczego stoją obok

Dniami i nocami

Co szepczą na ucho

Między wierszami

I czy grzeszą

Chodząc na pieszo

Na razie noszą tajemnice

W szerokich rękawach

I nie powiedzą nic

Póki jest obawa

Że życie ludzi

Ze snu ich zbudzi