Krwawa sygnatura. Sekret Caravaggia na Malcie
tak dużo
ŚNIEŻNA KULA Tekst 255 z 255 ze zbioru: A kiedy mi życie dopiecze
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2015-02-07 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 3099 |
ŚNIEŻNA KULA
przecisnąłeś smukłą szyję przez przerębel
głowa wcześniej przywitała się ze światem
lecz to przecież nie wystarczy do istnienia
jakże istnieć lodowatym automatem
wypieszczone sterylnością w martwych dłoniach
prażyć wafle koronkowe skręcać smaki
jakże istnieć gdy dwie trzecie utracone
lepiej spłonąć śnieżną kulą - ot dla draki!
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
"spłonąć śnieżną kulą" to głęboka przenośnia, rozpuścić się, zmienić, nawet gdyby miało to oznaczać słabość.
Nie trzeba zawsze rozumieć, jeśli się czuje.
I to wystarczy za komentarz. Pisz co czujesz.
oceny: bezbłędne / znakomite
Życie tak czy owak... szkodzi.
prażyć wafle, koronkowe skręcać smaki
(patrz stosowny fragment)
z przecinkiem po waflach