bardziej cichy niż obecny

przenoszę szept na ramionach

w milczeniu zawierzam słowom

jak przypływ który nabiera znaczenia

oddech zamieniony w wiatr

co się wciąż wita i żegna

chmurą skrzypnięciem drzwi obecna

z czasu wybierasz refleksy

ożywam jak kwiat który przetrwał

w zarysie koloru

na ustach