owocuje niebo 

kładą się trawy pod stopy 

słońce starło z twarzy ciszę 

odnalazłem żal jak kąkol

nie dowierzam oczom 

w dotyku zbiera się na burzę 

jaskółki przysiadły na ustach 

wychodzą z szeregu zakurzone domy

dojrzewa spojrzenie 

dziewczyna jak jutrzenka 

okrywa serce szalem 

zbudzony mrok jak kot przemknął

jeszcze się zawstydzę 

jak bez ukryta za koronką 

rzeka co jak pukiel włosów 

owinie się swawolną myślą