Dziękujemy, wdzięczne życzenia.

Puszku(kojarzy mi się ostatnio z modnym dodatkiem do breloczków)zbyt wysoka nota,ale dzienx:)

Wzajemnie!

Anettulo, w komentarzu do jednego z moich tekstów zapytałaś, dlaczego nie komentuję Twoich utworów. Wielokrotnie to robiłem, niedawno nawet pochwaliłem, że są bardzo poprawnie zapisane. Ale nie o wszystkich tekstach tak mogę napisać, a staram się unikać komentarzy bardzo krytycznych, chyba że są poniżej jakiegokolwiek poziomu, to wtedy reaguję. Ten wiersz też miałem ochotę skomentować, miałem nawet jego przerobioną wersję, ale uznałem, że nie wypada tego robić. Główny zarzut dotyczył wówczas niestałego rytmu. A ponadto popełniasz dużo błędów najczęściej technicznych, jak choćby permanentne braki spacji oraz znaków diakrytycznych; są też błędy interpunkcyjne. I jeżeli tych zastrzeżeń byłoby bardzo dużo, to oceny też czasami musiałyby być niskie, a w Twoim odczuciu mogłyby wydać się krzywdzące. Nie zawsze też w pełni rozumiem treść.
Wrócę jednak do powyższego wiersza i na szybko proponuję - nie ingerując zbytnio w treść - taką jego wersję:

Panowie pospołu
usiądźmy do stołu,
wypijmy też wino
z uroczą dziewczyną.

Aby rok ten długi
umorzył nam długi,
oby wszystkie troski
umknęły z mej wioski.

A gdy zima sroga
wspomoże nieboga,
uleczy też ciało,
żeby mu się chciało.

Jest to realne,że jestem jak zawsze niepoprawną "pisarką".Ale niestety,ja też często podkreślam,ze nie umiem pisać,a nie znoszę jeszcze bardziej poprawiać tekstu,ale musze.No i dzięki za poprawę,bo wówczas widzę jasnośc,zwłaszcza w wierszach.Mimo wszystko więc liczę na te poprawy.Najwyżej na brak ocen,ale nie przejmuję się zbytnio,ponieważ sam tekst- każdy musi być poprawiony,aby był czytelny.

A ja pisze to,co myslę,jak to wygląda -widać,więc wiadomo,ze później mam mnóstwo pracy.